دکتر فرامند هاشمی زاده
40 اندی سال تجربه
سلام آغاز کلام است و برقرارکننده ارتباطی مفید و مانا، برای همراهی در ساختن اجتماع انسان‌ها در سایه همزیستی و همدلی و وحدت است تا در زندگی شاد باشیم و در ماموریت انسان در حمل امانت الهی شریک و سهیم باشیم.
من، فرامند هاشمی‌زاده هستم متولد سال ۱۳۳۲ در رشته‌هایی که در ادامه می‌گویم تحصیل و کسب تجربه کرده‌ام. لیسانس مدیریت موسسات آموزشی که در این رابطه سابقه تدریس، هدایت مدارس و دبیرستان‌ها را داشتم. کارشناس ارشد مدیریت دولتی را نیز خوانده‌ام. همچنین مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی و شهرسازی از دانشگاه تهران، مدرک کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای از دانشگاه آزاد و مدرک دکترای برنامه‌ریزی شهری از دانشگاه تهران و دوره دی‌بی‌ای استراتژی از دانشگاه صنایع و معادن را گرفته ام.
در طول مدت قریب به ۴۰ سال و اندی در مجموعه ادارات و سازمان‌های دولتی مشغول به خدمت بودم. نماینده مجلس شورای اسلامی از طرف مردم شهرستان‌های اهواز، حمیدیه، باوی و کارون بودم. سال‌های متمادی در پست‌های اجرایی مختلف از جمله شهرداری کلان‌شهر اهواز، بخشداری، مدیر کل امور شهری و روستایی استانداری خوزستان، ستاد مدیریت بحران استان خوزستان، مدیر مدرسه‌سازی استان، معاونت اقتصادی و برنامه‌ریزی استانداری و معاونت عمرانی استانداری خوزستان به کشورم خدمت کرده‌ام.
خدمت در صنعت نفت
ورودم به صنعت به صورت خاص برمی‌گردد به تجربه فعالیتم در استانداری خوزستان و زندگی کردن در یک استان کاملاً صنعتی که پتانسیل فوق‌العاده و مهم صنعتی و کشاورزی و سایر بخشهای دیگر اقتصادی را دارد. در واقع کار کردن در سطح مدیریت‌های میانی و سپس کلان ملی خود به خود شما را با صنعت و راز و رمزها، چاله‌ها و چالش‌های آن از مشکلات تولید، مشکلات کارگری، مشکلات بازرگانی و علی‌الخصوص صادرات و ده‌ها مورد دیگر ناخودآگاه شما را به بطن فعالیت‌های صنعتی می‌کشاند. بر همین اساس از سال ۸۵ با عضویت در هیئت مدیره شرکت پتروشیمی آبادان به طور عملی به صنعت وارد شدم. در آنجا درس‌ها و تجربه‌های خوبی از کارکنان، مهندسان و مدیران شرکت پتروشیمی آبادان که دومین شرکت پتروشیمی کشور از نظر تاسیس و شروع فعالیت می‌باشد، کسب کردم. پس از مدتی عهده‌دار مسئولیت مدیرعاملی شرکت پتروشیمی آبادان شدم. به لطف خداوند، تغییر و تحول خوبی در شرکت به همت کارشناسان، کارکنان و مدیران شرکت در جهت تکمیل زحمات مدیر قبل حاصل شد به طوری که واحد جدید تولید پی‌وی‌سی تکمیل و راه‌اندازی شد. در نتیجه شرکت به سود بالایی در آن زمان دست یافت و نوسازی در ارکان مختلف شرکت آغاز شد.
بعد از چند سال، مدیرعاملی شرکت پتروشیمی فناوران به من پیشنهاد شد و آن را پذیرفتم. ظرف مدت دو سال با تغییر و تحولی که در آن شرکت صورت گرفت خاطره خوبی در آنجا به یادگار ماند. یکی از چالش‌های آن شرکت در آن دوره گذر از دولتی به خصوصی بود. با خمودگی و تنیدگی تفکر دولتی شرکت ملی نفت و شرکت ملی پتروشیمی بر کل فرهنگ کار و روابط و سیستم‌های تولید و فرهنگ سازمانی وجود داشت، حرکت به سمت فرهنگ خصوصی فوق‌العاده مشکل بود ولی با همت و تلاش مجموعه همکاران پتروشیمی و حمایت هلدینگ نفت و گاز و پتروشیمی تاپیکو از این دوره سخت بخوبی عبور کردیم.
بعد از آن به به عنوان مدیرعامل پتروشیمی خراسان و عضو هیئت مدیره از طرف هیئت مدیره وقت انتخاب شدم. در آنجا نیز لطف خدا مثل همیشه همراه شد و با پیاده‌سازی برنامه تغییر و تحول سازنده، شرکت ظرف دو سال به بالندگی رسید و رشد خوبی رسید. حاصل تلاش همکارانم در پتروشیمی خراسان در آن زمان دستیابی به سود غیرقابل تصور و شکستن رکورد تولید و صادرات در کل سال‌های تولید شرکت بود. خاطره حضورم در پتروشیمی خراسان همیشه به من آرامش می‌دهد. و زمزمه خوشنواز اینکه عمر را بیهوده تلف نکردی در گوشم ترنم می‌کند.
در برگشت دوباره به شرکت فناوران به سود خالص عملیاتی قریب ۸۳۰ میلیارد تومان و ثبت رکورد تولید قریب به ظرفیت اسمی که در زمان خود بی‌نظیر بود در کارنامه صنعتی بنده نگاشته شد.
قبل از این موارد، در شرکت نفت گاز پارس جنوبی در مدیریت خدمات غیرصنعتی در عسلویه و مدیریت جناب مهندس زرین‌گل مدیریت مهندسی طرح‌های خانه‌سازی جهاد جاده‌سازی و خدمات پشتیبانی منطقه عسلویه را بر عهده داشتم.
چالش صنعت
بنابراین می‌توانم نظر کارشناسی بدهم که متاسفانه در شکستن ساختار قبلی صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و خرد و کوچک کردن و از هم دور کردن صنایع عجله شد. در اینجا خطای بزرگی اتفاق افتاد. ساختار گذشته بر اساسی بود که تولید از بالا دست شروع با تاسیس صنایع پایین‌دستی و جانبی بدون تعارض و تقابل در بستر روان صورت می‌گرفت. همه موظف بودند که تولید خود را برای ادامه چرخه تولید و به دست آوردن ارزش افزوده بیشتر تحویل تولیدکننده پایین‌دست خود بدهند. بنابراین هیچ کدام از واحدها دغدغه عدم تامین خوراک نداشته و همیشه در حمایت فنی و مهندسی جامع قرار داشتند. تبدیل صنایع به جزیره‌های کوچک و منفک از هم و نگرش بخشی و برداشتن حمایت فنی و مهندسی آنها را به تقابل و رویارویی با هم قرار داد. و درصد عظیمی از توان شرکتها صرف پیروز شدن در این جنگ باطل و منفعت‌طلبی محدود گردید و کمترین ضرر این، توسعه رو به کاهش و درآمدهای مستقیم به مصرف‌های غیرتوسعه‌ای هدایت شدن و شرکتها در سراشیبی و فرسودگی و کهنگی و بعضاً تعطیلی یا زیر ظرفیت تا حد ۵۰ درصد و پایین‌تر سوق داده شدند.
رفاقت در تجارت
اضافه شدن چالش تحریم‌ها و سنگین شدن حرکت روان و آسان صادرات برگشت بهای محصول که گاهی تا ۱۲۰ روز بعد از فروش محموله به شرکت‌های خارجی آن هم با ریسک‌های بالا طول می‌کشید، تامین قطعات نیز در همین چرخه مهلک قرار گرفت. عملاً بازرگانی و تدارکات شرکتها که قبلاً با یک تلفن و گشایش یک ال‌سی در کوتاه‌ترین زمان ممکن تامین می‌شدند به خم و پیچ‌های هولناک و مخرب کشانده شد. به طوری که اورهال‌ها سالانه به تاخیر می‌افتادند و بر اساس آمار سالانه شرکت ملی پتروشیمی بیش از ۲۶ درصد علل توقف تولید شرکتها ناشی از تعمیرات است. هرچند که شرکت‌های سازنده قطعات در کشور رشد پیدا کردند ولی متاسفانه با منفعت‌طلبی بعضی از آنها و تولید نامرغوب قطعات بعضی واحدها را به سمت نابودی کشاند.
اینجاست که نقش شرکت‌های بخش خصوصی امین و صادق و حامی مشفق صنعت با تکیه بر عرق ملی هویدا می‌شود و با حمایت آنها هم تولید داخل و هم تامین نیاز از خارج در یک بستر مناسب و کارساز تسهیل کننده آرامش را به صنایع برگردانده خواهد شد. ما به ملاحظه چالش اول که پراکنده ساختن صنایع در یک مجموعه متحد و پشت هم به جزیره‌های کوچک و جدا و چالش دوم تحریم‌های داخلی و خارجی فوق‌العاده به پیدایش شرکت‌های خصوصی که توان عبور از خم و پیچ‌های تحریم‌ها و کوچه پس کوچه‌های مشکلات داخلی کمک کنیم تا صنعت ما بیش از گذشته توسعه و رشد و تولید داشته باشد. امروزه تعدادی از این شرکت در عمل صداقت و دلسوزی خود را با رعایت موازین اخلاقی در مسیر و بستری رفاقت‌گونه و نه منفعت‌طلبانه صرف به کمک به صنعت آمدند از جمله آنها که گروه دلوار ساحل جنوب که با شعار تجارت داستان یک رفاقت است، عملاً در این مسیر گام برمی‌دارد. در طول مدت تاریخ فعالیت خود توانسته با کار بر أساس اعتماد، اطمینان مشتریان خویش را در زمینه‌های مختلف جلب نماید.
اگر ما به این سطح برسیم که غربال خویش را در دست و در جهت مصالح و منافع کشور بتکانیم بازار را از شرکتها و رفتارهای نامطلوب الک کنیم جاده بالندگی و توسعه صنعت و گسترش تولید گام‌های موثر و سازنده خواهیم برداشت.